8 راهکار برای تقویت عزت نفس کودکان
8 راهکار عملی برای تقویت عزت نفس در کودکان
1-اغلب اوقات نام فرزندتان را بکار ببرید.
برای فرزندانتان یک لقب یا اسم خودمانی محترمانه انتخاب کنید،مثل آفتاب ،شاخه نبات و... و از بکار بردن القاب تمسخر آمیز اجتناب کنید.اسم فرزندتان را روی یک پلاک ،پارچه یا تابلو با حروف درشت بنویسید و در اتاقش نصب کنید تا قبل و بعد از خواب آنرا ببیند. برای او داستانهایی در باره خودش بگوئید و اسمش را در داستان بیاورید.اسم فرزندتان را بصورت یک امضا به او یاد بدهید که در گوشه ی نقاشیهایش بکار ببرد.شکل یک قلب را که نام فرزندتان داخل آن باشد بکشید.
2-کتابها،آلبوم عکس و یادداشت های شخصی فرزندتان را نگهدارید.
عکسهای فرزندتان و عکسهای خانوادگی را در اتاق او نصب کنید. اسناد وروز تولد او و تاریخچه پزشکی فرزندتان را در جایی امن حفظ کنید.بعد از تولدش هر ماه از او عکس بگیرید و بعدا مراحل رشدی اورا به او نشان دهید.اولین کلمات بی معنی و جملات و آوازهای کودکتان را ضبط کنید.برای فرزندتان دفتر خاطراتی تهیه کنید و اتفاقهای مهم زندگیش را در آن ثبت و نگهداری کنید.دفتری از اولین نقاشیهای او درست کنید و همیشه نام و تاریخ را در بالای هر نقاشی بنویسید.
3-تا جایی که امکان دارد به فرزندتان «بله »بگویید .
کارهای خوب و قابل قبول به فرزندتان ارائه دهید و به او بگویید «بله تو می توانی آنرا انجام دهی» و به جای نه گفتن «صبر کن » و یا هر کلمه ی دیگری به جز «نه»، از بکار بردن کلمه ی «نکن »اجتناب کنید ، چون فرزندتان همان عمل ممنوع را انجام می دهد. برای شکستن عادات به فرزندتان مانند تقاضاهای بیجا و پافشاری کردن ،بر گفتن «بله» به او تاکید کنید.مثلا اگر فرزندتان گفت می توانم دیر وقت بخوابم ؟بگوئید:بله به زودی یا بعدا. از گفتن کلمه شاید اجتناب کنید.
4-حس شوخ طبعی را در فرزندتان پرورش دهید و به او بیاموزید که منشا شادی در درون هر فرد است مطمئن شوید که او هر روز مقداری ساعت فراغت دارد ، دست کم 15 تا 30دقیقه که بتواند در آن زمان بازی کند و یا تنها باشد،لبخند بزنید،بخندید و با خنده صحبت کنید. با بچه ها شوخی کنید. از یک آینه ی بزرگ استفاده کنید تا واکنشها و شادمانی هر دو طرف را ببنید.چند دقیقه از روز را اختصاص دهید که فرزندتان آواز بخواند و موسیقی شاد بنوازد ، از موسیقی شاد در جهت تغییر خلق افسرده به خلق شاد استفاده کنید. در جوکها ، معماها،بازیها و شعرهای فزرندتان شریک شوید و به لطیفه های او بخندید. با فرزندتان بازی کنید و کسالت کارهای عادی را با شوخی از بین ببرید. زمانی را برای تمیز کردن یا لباس پوشیدن در نظر بگیرید و ساعت راتنظیم کنید که در اتمام آن زنگ بزند.
5-فرزندتان را برانگیزید که با جرات باشدو محاسبه گرانه احساس خطر کند.
فرزندتان را به تجربه کردن چیزهای جدید تشویق کنید تا درباره ی آنچه احساس می کند و با آن برخورد می کند تحقیق و کاوش کند . فرزندتان را تشویق کنید تا غذاهای جدید را امتحان کند ،در عوض اینکه از او بپرسید:«آیا مقداری از این غذای جدید می خواهی ؟»
به فرزندتان حق انتخاب بدهید. به او آموزش دهید تا مودبانه رفتار کند و از کلماتی مانند «لطفا» یا «متشکرم» استفاده کند و قبل از پیوستن به دیگران برای بازی ،ابتدا اجازه بگیرد. و به فرزندتان اجازه دهید که بشنود و بداند که برای گرفتن حقش تلاش می کنید و در موقع لزوم از او دفاع می کنید . به فرزندتان کمک کنید تا تصمیم بگیرد برای چه اموری مبارزه کند و نسبت به چه اموری بی اهمیت باشد.
6- هر روز زمانی را برای «تنهایی »فرزندتان اختصاص دهید. از زمان تولد او به بعد،بهاو اجازه دهید تا هر رو در یک زمان معین و در محیطی آرام به مدت 15 تا 30 دقیقه بازی کند . برای چند دقیقه با او بازی کنید،سپس بازی را متوقف کنید و تنها او را تماشا کنید و با او صحبت کنید و سپس کم کم فاصله خود را از او دورتر کنید، به فرزندتان اجازه دهید تا در حین روز زمانی را چرت بزند، اگر نیاز است از زمانسنج استفاده کنید. به یاد داشته باشید که اغلب یک کودک نا آرام ممکن است بتواند در تنهایی خودش را آرام کند و کمک کردن ، نوازش کردن یا قدم زدن نتواند او را آرام کند. زمانیکه فرزندتان بتواند به فعالیتهای آرام بپردازد، فضایی آرام برای او هیا کنید تا تنها باشد،این فضا می تواند جایی خلوت ، یک چادر ، پشت یک میز یا درون اتاقش باشد.
7-به فرزندتان مسولیتهای متناسب با سنش محول کنید.
به کودکتان بر اساس رشد و تواناییهایش مسولیت بدهید.مسئولیت پذیری را به صورت ساده شروع کنید و اولویت بدهید و در یک زمان تنها یک وظیفه ب او محول کنید،هنگامی که او در کارها مشارکت می کند،احساس ارزشمندی می کند. مسولیتهای متناسب با سن پیش از دبستان (سه تا پنج سال ):اسباب بازیهایش را مرتب کند.لباسهایش را کم کم بپوشد.لباسش را آویزان کند. لباسهای کثیف را در سبد لباسها بگذارد.شروع به چیدن میز کند. میز غذا را مرتب کند.نشانی و شماره ی تلفن خانه را یاد بگیرد.با تلفن شماره گیری کند. متناسب با رشد او ،وظائف محول شده به او را متنوع ، جالب و مهیج کنید. با انتظار بسیار کم از او ، دانستن و داشتن انتظار بسیار،تعادل ایجاد کنید.
8-ترس و احساس گناه را در فرزندتان تخفیف دهید.
هرگز با گفتن اینکه «چیزی برای ترسیدن وجود ندارد»احساسات فرزندتان را نادیده نگیرید.همیشه به حرفهای فرزندتان احترام بگذارید،آنها برای او بسیار واقعی اند.هرگز از ترس به عنوان روشی برای تعلیم و تربیت فرزندتان استفاده نکنید.بچه هایی که باترس از تنبیه و تحکم زندگی می کنند ناتوان هستند.
هنگام خواب فرزندتان،بر خواب خوش و رویاهای لذت بخش تاکید کنید تا اضطرابی که در زمان خواب برای جدا شدن از شما احساس می کند، کاهش یابد.اگر امکان دارد منشا و منبع ترس کودکتان را پیدا کنید.احساس گناه در فرزندتان را کاهش دهید.روی عمل فرزندتان تمرکز کنید نه روی خودش.برای از بین بردن ترس فرزندتان در مورد حیوانات از حیوانات پلاستیکی و یا پارچه ای در بازی استفاده کنید. به او اطمینان دهید که وقتی او خانه را ترک می کند شما خوب و سالم هستید.