چند نکته بسیار مهم در تشخیص اعتماد به نفس واقعی و کاذب

• ۱ مهر ۱۳۹۴ ۱۲:۳۴:۴۷ ق.ظ

چند نکته بسیار مهم در تشخیص اعتماد به نفس واقعی و کاذب

نوشته شده توسط سجاد شاهرخی در شنبه 29 فروردین 1394 13:26

اعتماد به نفس واقعی، هیچ گونه ارتباطی با آنچه که در دنیای بیرونی شما اتفاق می افتد ندارد.
اعتماد به نفس واقعی زاییده شغل شما نیست.
اعتماد به نفس راستین نتیجه باور قلبی و درونی شما به تواناییها و قابلیت های شما است. این باور که هر کاری را که بخواهید می توانید انجام دهید.

در اعتماد به نفس، شخص مطمئن نیست که اشتباه نخواهد کرد. بلکه، او از اینکه شکست بخورد یا تحقیر شود و یا بد جلوه کند ترسی ندارد، او فقط به جلو نظر دارد.

اعتماد به نفس واقعی یعنی اینکه در مسیر زندگی جا نزنیم و علی رغم مشکلات و ناموفقیت ها دست از تلاش بر نداریم.
چنانچه بخواهید صبرکنید تا اعتماد به نفس کافی برای دستیابی به رویاهایتان بدست آورید. ممکن است تا ابد صبرکنید.
خودتان را همین طور که هستید بپذیرید، تا اینکه به خویشتن وعده ی سر خرمن دهید.

موانع اعتماد به نفس:

هنگامی که فقط دست به کارهایی می زنید که می دانید و مطمئن هستید از دستتان بر می آید و توان انجامش را دارید، هرگز به اعتماد به نفس واقعی دست نخواهید یافت.
هنگامی که رویاهای خود را محدود می کنید زندگی و شور و حال خود را محدود کرده اید.
چنانچه، همین حالا رویا یا آرزویی ندارید که شما را بترساند. پس، به احتمال قوی رویاهای خود را به فراموشی سپرده اید یا به سادگی دست از رویا بینی کشیده اید. کسی که رویایی ندارد در واقع شهامت تعقیب آن را در خود   نمی بیند.
ترس از شکست و تعقیب رویاها و آرزوها کاملاًَ طبیعی و سالم است به این گونه ترسها، ترس سالم می گویند.

افراد دارای اعتماد به نفس بالا و مؤفق حتماً وقتی می خواهند کار جدیدی را شروع کنند، ترس از شکست و اشتباه کردن را دارند. امّا، آنها برخلاف افراد نامؤفق ترس خود را نشان دهندۀ متوقف شدن و دست از عمل کشیدن تعبیر نمی کنند. و هرگز، ترس خود را عذر و بهانه ایی برای فراموش کردن آرزوها و رویاهای خود قرار نمی دهند. اعتماد به نفس حقیقی این نیست که نترسیم اعتماد به نفس واقعی آن است که بدانید و مطمئن باشید با این که می ترسید امّا، بی گمان دست به عمل خواهید زد. اگر ما بخواهیم صبر کنیم تا ترسهایمان فروکش کنند تا ابد باید صبر کنیم.
برخی از ما فکر می کنیم که اگر زیادی خودمان را قبول داشته باشیم دیگران ما ر ا دوست ندارند، و موفقیتها و دستیابی هایمان احساس بدی در دیگران ایجاد می کند. یا آنها را ناراحت و حسود می کند و به خودمان می گوییم: «خوب نیست، زیاد از حد به خودمان مطمئن باشیم» بهتر است کمی متواضع و فروتن باشیم. ما ممکن است در خانه و فرهنگی بزرگ شده باشیم که ما را از هرگونه ابراز وجود و نشان دادن رشد شخصی بر حذر داشته باشند. اعتماد به نفس یا خود باوری هرگز با غرور و منیت و خود بزرگ بینی یکی نیست. اعتماد به نفس به این معنا است که خودتان را باور داشته باشید، غرور و منیت آن است که بخواهید به دیگران ثابت کنید که از آنها بهتر و برترید.
از آنان که مدام لاف می زنند و مدام از خودشان تعریف می کنند دوری کنید. افرادی که زیاد لاف می زنند نه تنها اعتماد به نفس ندارند بلکه، خود باوریشان نیز بسیار ضعیف و پایین است. غرور و منیت و خود بزرگ بینی در واقع پوششی است برای پوشاندن و مخفی کردن اعتماد به نفس پایین و خود باوری ضعیف.